Άρθρο του Προέδρου της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων Ελλάδος και του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών, κ. Γιάννη Χατζηθεοδοσίου, στην εφημερίδα “ΑΞΙΑ” (16/10/2021).
Το τελευταίο διάστημα έχει ανοίξει η συζήτηση σχετικά με τις συνέπειες που θα έχουν οι ανατιμήσεις στην οικονομία και την αγορά. Ειδικά οι εκπρόσωποι της επιμελητηριακής κοινότητας και του επιχειρηματικού κόσμου κρούσαμε έγκαιρα τον κώδωνα του κινδύνου, καθώς έχουμε αντιληφθεί σε πόσο δύσκολη περίοδο εισερχόμαστε και τι κίνδυνοι υπάρχουν για τη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων εξαιτίας της μεγάλης αύξησης του λειτουργικού κόστους.
Και αισθανόμαστε μία μικρή δικαίωση μαθαίνοντας ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή όχι απλώς αναγνωρίζει το πρόβλημα που προκαλεί η ραγδαία αύξηση των τιμών της ενέργειας, αλλά καταθέτει και συγκεκριμένες προτάσεις για την αντιμετώπιση του.
Πρόκειται για μέτρα που είναι συμβατά με την ευρωπαϊκή νομοθεσία, μπορούν να εφαρμοστούν άμεσα από τις εθνικές κυβερνήσεις και αφορούν την έκτακτη στήριξη εισοδήματος σε νοικοκυριά, κρατική ενίσχυση για εταιρείες και στοχευμένες φορολογικές μειώσεις. Δεν θα αναφερθώ σε μεσοπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα σχετικά με την αποθήκευση ενέργειας και την αγορά αποθεμάτων φυσικού αερίου, γιατί επείγει να ληφθούν εδώ και τώρα οι κατάλληλες δράσεις ώστε να αντέξουν αυτή την κρίσιμη περίοδο και τα ευάλωτα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις.
Εν όψει και της Συνόδου Κορυφής στις 21 και 22 Οκτωβρίου όπου και αναμένεται να συζητηθεί η αύξηση των τιμών στην ενέργεια, εκτιμώ ότι η κυβέρνηση πρέπει να εντείνει τις πιέσεις της ώστε να είναι ξεκάθαρο προς την ΕΕ ότι χωρίς κάποια ενίσχυση, πολλές επιχειρήσεις στην Ελλάδα –αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη όπως δείχνουν τα πράγματα- θα αναγκαστούν να σταματήσουν τη λειτουργία τους, ενώ πάρα πολλά νοικοκυριά θα υποφέρουν εξαιτίας της ενεργειακής φτώχειας.
Μέχρι τώρα τα όποια μέτρα έχουν ανακοινωθεί στην Ελλάδα αφορούν τους οικονομικά ευάλωτους οικιακούς καταναλωτές, αφήνοντας εκτός τις επιχειρήσεις. Είναι ώρα να υπάρξει ένα πλέγμα προστασίας και για το επιχειρείν, που ούτως ή άλλως το μεγαλύτερο μέρος του βρίσκεται σε μειονεκτική θέση λόγω των συνεπειών της πανδημίας.
Η επέκταση των μέτρων προστασίας ώστε να υπαχθούν και ευάλωτες επιχειρήσεις δεν είναι κάτι μη ρεαλιστικό. Όπως δεν πρέπει να είναι ταμπού η μείωση φορολογικών συντελεστών σε καύσιμα και προϊόντα που καλύπτουν βασικές ανάγκες, για όσο διαρκεί η ενεργειακή κρίση. Όταν η ίδια η Κομισιόν προτείνει την παροχή βοήθειας σε εταιρείες ή βιομηχανίες, σύμφωνα με τους κανόνες της ΕΕ για τις κρατικές ενισχύσεις, μπορούμε να αντιληφθούμε ότι η κατάσταση είναι κρίσιμη και δεν υπάρχουν περιθώρια για καθυστερήσεις ή ημίμετρα.
Η μεγάλη διαφορά όμως που υπάρχει μεταξύ των ελληνικών επιχειρήσεων και των ευρωπαϊκών, είναι ότι η δική μας οικονομία προέρχεται από μία δεκαετή κρίση και οι «πληγές» της είναι ακόμα ανοιχτές.
